جداسازی و شناسایی قارچهای اندومیکوریز گونه های صنوبر در استان اصفهان

میکوریزا همزیستی قارچ با ریشه گیاهان می باشند. احتمالا تمام بازدانگان و 85 در صد نهاندانگان برای بقاء خود به مایکوریزا نیازمندند. اندومیکوریزا عمومی ترین قارجهای میکوریز هستند که به درون یا بین سلول های ریشه گیاه میزبان نفوذ می کنند و اندامهای وزیکول و آربسکولار را در فضای بین سلولی یا داخل سلولی ایجاد می کنند. بیست و سه نمونه خاک و ریشه از ریزوسفر گونه های مختلف صنوبر از آران و بیدگل، حاشیه ی زاینده رود و ایستگاه شهید فزوه جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل گردید. استخراج اسپور از خاک به روش الک تر و دکانته کردن گردمن و نیکلسون انجام شد. رنگ آمیزی اسپورهای موجود در ریشه نیز به روش فیلیپس و همین انجام گرفت. مشخصات اسپور و سایر اندامهای فارچی میکسوریزی در خاک و ریشه ثبت و عکسبرداری شد. گونه های جداسازی شده با استفاده از کلیدهای اینترنتی، کتاب های منبع و مشخصات گونه های اندومیکوریزای جداسازی شده شناسایی شدند. اندامهای قارچی اسپوروکارپ و زیکول در ریشه ها مشاهده و ثبت گردید. در این بررسی 7 گونه گلوموس، یک گونه پاراگلوموس، یک گونه آکلوسپورا و تعدادی اسپور قارچ اندومیکوریز که متعلق به جنسهای گلوموس، آکلوسپورا، ژیکاسپورا واینتروفوسپورا بودند جداسازی و شناسایی شدند که با توجه به مشخص نبودن صفات مرفولوژیکی آن ها در حد گونه شناسایی نگردیدند. این جنس و گونه های اندومیکوریز برای اولین بار در ایران از روی گونه های صنوبر جداسازی و شناسایی شده است. در میان جنس های شناسایی شده در ریزوسفر و ریشه صنوبر جنس glomus بیشترین تعداد را دارا بوده و جنسهای archaeospora و ُscutellospora مشاهده نشد.